دریا قدرتی پور: روزانه 900 تُن پسماند در اصفهان تولید می شود که 300 تن از این پسماندها شامل شیرابه هایی هستند که بلای جان خاک و آب های زیرزمینی شده اند.

شیرابه مایعی تیره رنگ، غلیظ و بسیار آلوده است که از پسماندهای خانگی جاری می‌شود و شاید از نظر یک خانوار مقدار آن اندک باشد، اما با توجه به ورود روزانه نزدیک به یکهزار تن پسماند به کارخانه پردازش پسماند در اثر فشار و جا به جایی مقدار و غلظت این شیرابه‌ها بیشتر می‌شود.

روزانه بالغ بر 900 تُن پسماند در کلانشهر اصفهان تولید می شود که نسبت به سال های قبل افزایش چشمگیری یافته است؛ از این میزان تولید پسماند، یک سوم آن معادل حدود 300تن مواد خشکی است که وارد پسماند تَر می‌شود و 500 تا 600 تُن باقی مانده نیز مواد آلی است که در آن ته سُرنگ، سنگ، شیشه و انواع موادی وجود دارد که فرایند بازیافت را دچار مشکل می‌کند و مابقی هم شیرابه است.

به گفته رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر اصفهان این شیرابه ها بسیار مضر بوده و بخشی از آن به دلیل تبخیر در هوا به چرخش درمی آید. سید امیر سامع اظهار تأسف می کند که تنها یکهزار خانواده در کلانشهر دو میلیون نفری اصفهان، خُشکاله (زباله خشک تفکیک شده) تولید می‌کنند.

با اینکه اصفهان به عنوان یکی از استان های پیشتاز در جمع آوری شیرابه ها مطرح است اما باز هم به طور کامل این اتفاق نمی افتد.

چندی پیش مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری اصفهان نیز در این باره اظهار نظر کرده  و گفته بود که 40 متر مکعب شیرابه از ورود به کارخانه تا انتقال نهایی وجود دارد که بخشی تبخیر می شود و بخشی در فرایند تبدیل به موادآلی و تصفیه در چرخه پساب مصرف می شود.

این اتفاق به گفته غلامرضا ساکتی با اجرای مدیریت شیرابه در اصفهان برای نخستین بار افتاده و به گفته او تمامی بخش های کارخانه پسماند کانال کشی شده تا شیرابه ها به لاگن های تبخیری منتقل شود؛ بنابر این، به گفته او اکنون دفن شیرابه در اصفهان وجود ندارد و شیرابه های پسماندها در اصفهان به شکل تبخیری استفاده می شود تا از آلودگی منابع آبی و خاکی جلوگیری شود.

اینها همه در حالی است که تاکنون روش های متعددی برای مدیریت کنترل و تصفیه شیرابه در محل های دفن پسماندهای شهری مطرح شده اما بهینه ترین و بهترین روش مدیریت شیرابه در بدو تولید آن می‌باشد. بخش مهمی که در دست شهروندانی است که می توانند شیرابه کمتری را وارد پسماندهای دیگر کنند و با آبگیری پسماندها اتفاق خوبی را برای کاهش آلودگی ها رقم بزنند.

این امر ضمن سهولت، به بهداشت عمومی شهروندان نیز کمک می کند؛ چرا که ریزش شیرابه حین انتقال و جمع‌آوری پسماند، موجب انتقال بسیاری از بیماری های پوستی مانند اگزما همچنین بیماری‌های تنفسی و باکتریایی شده و معضلات بهداشتی فراوانی را ایجاد می کند.

کارشناسان معتقدند که اگر شهروندان فقط در حد 50 سی سی از شیرابه های پسماندهای خانگی خود را در مبدأ کاهش دهند ضمن کمک به ارتقای کیفیت محیط زیست، در هزینه های مربوط به تفکیک پسماند، جمع آوری و انتقال پسماند نیز کمک خواهند کرد با توجه به اینکه شیرابه یکی از منابع اصلی آلاینده در مراکز دفن پسماند است؛ به طوری که نفوذ شیرابه در خاک علاوه بر آلوده ساختن آب های زیر زمینی، اثرات نامطلوب زیادی بر محیط زیست بر جای می‌گذارد.